Stanisław Moniuszko / Станислав Монюшко. Złota rybka / Золотая рыбка;The Spinning Girl, Prząśniczka / Пряха.

Stanisław Moniuszko / Станислав Монюшко
Złota rybka / "Золотая рыбка"
The Spinning Girl, Prząśniczka / "Пряха"

Станислав Монюшко (польск. Stanisław Moniuszko, белор. Станіслаў Манюшка, лит. Stanislovas Moniuška; 5 мая 1819, д. Убель (под Минском — 4 июня 1872, Варшава) — выдающийся польский композитор; автор песен, оперетт, балетов, опер; творец польской национальной оперы, классик вокальной лирики.

                                       

Dołem sinej wody

złota rybka mknie,

z brzegu chłopiec młody

polne kwiaty rwie.

,,Wypłyń, rybko złota,

wypłyń z zimnych fal,

w sercu mym tęsknota,

nadzieja i żal.”

Ach, tam wieczna zima,

smętne życie tam,

wiosny nigdy nie ma,

ja tu kwiaty mam!”

,,Nęcisz mnie daremnie,

niczym kwiatek twój,

zimna dusza we mnie,

zimna krew jak zdrój.

Próżna twa tęsknota!

Przestań o mnie śnić,

bom ja rybka złota,

w zimnie muszę żyć!”

Westchnął chłopiec młody,

lecz nie płakał, nie,

dołem sinej wody

złota rybka mknie.

                                     

U prząśniczki siedzą, jak anioł dzieweczki,

Przędą sobie, przędą jedwabne niteczki.

Kręć się, kręć, wrzeciono,

Wić się tobie wić!

Ta pamięta lepiej,

Czyja dłuższa nić!

Poszedł do Królewca młodzieniec z wiciną,

Łzami się zalewał, żegnając z dziewczyną.

Kręć się, kręć, wrzeciono... etc.

Gładko idzie przędza, wesoło dziewczynie,

Pamiętała trzy dni o wiernym chłopczynie.

Kręć się, kręć, wrzeciono... etc.

Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza,

I innemu rada dziewczyna ochocza.

Kręć się, kręć, wrzeciono,

Prysła wątła nić;

Wstydem dziewczę płonie,

Wstydź się, dziewczę, wstydź!